_ اشتغال ذهنی بیمار با ترس از بیمار شدن یا اعتقاداو مبنی بر ابتلا به یک بیماری جدی را خود بیمارانگاری می گویند . این ترس یا اعتقاد هنگامی ایجاد می شود که بیمار علائم یا کارکردهای بدنی را اشتباه تفسیر کند . این باور اشتباه باید حداقل 6 ماه علی رغم فقدان یافته های پاتولوژیک در معاینات طبی و عصبی دوام داشته باشد و نشانه ها باید به شدتی باشد که سبب ناراحتی هیجانی بیمار شود و یا توانایی بیمار را در کارکردهای حوزه های مهم زندگیش مختل کند .

سیر خود بیمار انگاری معمولا به صورت دوره ای است ، دوره های بیماری از ماه ها تا سال ها طول می کشند و در فواصل آنها دوره های آرامش با طول مدت مشابه دیده می شود . حدود 2/1  تا  3/1 بیماران در نهایت بهبودی قابل ملاحظه ای می یابند .

مناسب ترین فرد برای درمان ، پزشک عمومی بیمار است که بهتر است تنها پزشک بیمار نیز باشد . در حد امکان از انجام تست های تشخیصی ، ارزیابی های آزمایشگاهی و اعمال جراحی خودداری شود . گروه درمانی ، رفتار درمانی ، شناخت درمانی ، هیپنوتیزم و دارو درمانی از روش های دیگر درمان این بیماری است .